قوله تعالى: أ فلا یتدبرون الْقرْآن در نیندیشند درین قرآن ؟ و لوْ کان منْ عنْد غیْر الله و اگر این قرآن از نزدیک جز از الله بودى، لوجدوا فیه اخْتلافا کثیرا (۸۲) درین قرآن اختلافهاى فراوان یافتندید.
و إذا جاءهمْ أمْر و هر گه که با ایشان آید چیزى، من الْأمْن أو الْخوْف از أمن یا از بیم، أذاعوا به آشکارا کنند آن را، و باز گویند، و لوْ ردوه إلى الرسول و اگر باز برندید آن را با رسول خدا، و إلى أولی الْأمْر منْهمْ و با فقهاء دین، لعلمه بدانید آن، الذین یسْتنْبطونه منْهمْ مستنبطان علم از میان ایشان، و لوْ لا فضْل الله علیْکمْ و اگر نه فضل خدا بودى با شما، و رحْمته و بخشایش و مهربانى وى، لاتبعْتم الشیْطان شما همه بر پى دیو ایستادید، إلا قلیلا (۸۳) مگر اندکى.
فقاتلْ فی سبیل الله جهاد کن از بهر خدا، لا تکلف إلا نفْسک بر تو نیست و نفرمودند ترا مگر بتن تو، و حرض الْموْمنین و بینگیز و بر آن دار مومنان را، عسى الله أنْ یکف مگر که الله باز دارد از شما، بأْس الذین کفروا زور و گزند ایشان که کافر شدند، و الله أشد بأْسا و زور گرفتن الله مه است و گزند نمودن وى سختتر، و أشد تنْکیلا (۸۴) و باز دارندهتراست دشمن را از مومنان.
منْ یشْفعْ شفاعة حسنة هر که شفاعت کند شفاعتى نیکو، یکنْ له نصیب منْها ویراست از مزد آن بهرهاى، و منْ یشْفعْ شفاعة سیئة و هر که شفاعت کند شفاعتى بد، یکنْ له کفْل منْها ویراست از وبال آن بهرهاى، و کان الله على کل شیْء مقیتا (۸۵) و الله بر همه چیز پادشاه است و گوشوان و توانا و دهنده باندازه.